Mekke döneminde inmiştir. 15 âyettir. Sûre, adını birinci âyetteki “eş-Şems” kelimesinden almıştır. Şems, güneş demektir.
1.
Güneş’e ve onun parıltısına,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
2.
Güneş’in ardından gelen Ay’a,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
3.
Güneş’i açıp ortaya çıkaran gündüze,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
4.
Onu örten geceye,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
5.
Göğe ve onu bina edene,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
6.
Yere ve onu döşeyene,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
7.
Nefse ve onu biçimlendirene,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
8.
Sonra da ona kötülük ve takva kabiliyetini verene yemin olsun ki,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
9.
Elbette nefsini temizleyip parlatan kurtulmuştur.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
10.
Onu kirletip gömen de ziyan etmiştir.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
11.
Semud, azgınlığıyla Hakk’ı yalanladı,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
12.
En azgınları ileri atılınca,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
13.
Allah’ın Rasulü (Salih peygamber) onlara: «Allah’ın devesini ve onun su nöbetini gözetin.» demişti.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
14.
Fakat onlar peygamberi yalanlayıp deveyi kestiler. Rableri de günahlarını başlarına geçiriverdi de orayı dümdüz etti.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
15.
Öyle ya, Allah bu işin sonundan korkacak değil ya.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
×
klavye oklarıyla önceki/sonraki sureye geçebilirsiniz.