Mekke döneminde inmiştir. 15 âyettir. Sûre, adını birinci âyetteki “eş-Şems” kelimesinden almıştır. Şems, güneş demektir.
1.
Güneşe ve onun parıltısına andolsun,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
2.
Onu izlediği zaman aya,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
3.
Onu (güneş) parıldattığı zaman gündüze,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
4.
Onu sarıp örttüğü zaman geceye,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
5.
Göğe ve onu bina edene,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
6.
Yere ve onu yayıp döşeyene,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
7.
Nefse ve ona ’bir düzen içinde biçim verene’,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
8.
Sonra ona fücurunu ve takvasını ilham edene (andolsun).
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
9.
Onu arındırıp temizleyen gerçekten felah bulmuştur.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
10.
Ve onu (isyanla, günahla, bozulmalarla) örtüp saran da elbette yıkıma uğramıştır.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
11.
Semud (halkı) azgınlığı dolayısıyla yalanladı;
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
12.
En ’zorlu bedbahtları’ ayaklandığında,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
13.
Tanrı’nın elçisi onlara dedi ki: "Tanrı’nın (deneme için size gönderdiği) devesine ve onun su içme sırasına dikkat edin."
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
14.
Fakat, onu yalanladılar, deveyi yere yıkıp öldürdüler. Rableri de günahları dolayısıyla ’onları yerle bir etti, kırıp geçirdi’; orasını da dümdüz etti.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
15.
(Tanrı, asla) Bunun sonucundan korkmaz.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
×
klavye oklarıyla önceki/sonraki sureye geçebilirsiniz.