Mekke döneminde inmiştir. 15 âyettir. Sûre, adını birinci âyetteki “eş-Şems” kelimesinden almıştır. Şems, güneş demektir.
1.
Andolsun güneşe ve onun aydınlığına,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
2.
(ışık almakda) ona tabî olduğu zaman aya,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
3.
ona parlaklık verdiği zaman gündüze,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
4.
onu örtüb büründüğü zaman geceye,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
5.
göğe ve onu bina edene,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
6.
yere ve onu yayıb döşeyene,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
7.
herbir nefse ve onu düzenleyene,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
8.
sonra da ona hem kötülüğü, hem (ondan) sakınmayı ilham edene ki,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
9.
onu tertemiz yapan kişi muhakkak umduğuna ermiş,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
10.
onu alabildiğine örten kişi ise elbette ziyana uğramışdır.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
11.
Semuud (kavmî), azgınlığı yüzünden (peygamberlerini) tekzibetdi,
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
12.
(O kavmin) en şakıysi ayaklandığı zaman.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
13.
(Halbuki daha evvel) Allahın peygamberi onlara «Allahın dişi devesine ve onun su içme (nevbetine) dikkat edin» demişdi.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
14.
Fakat onu tekzîb etdiler, derken o (deveyi) sinirleyib öldürdüler. Bundan dolayı Rableri (nin azâbı) da onları, günâhları sebebiyle, örtüverdi. öyle ki hepsini bir yapdı (helak etdi),
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
15.
bunun sonundan (hiç bir vech ile) korkmayarak!
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
Paylaş
×
klavye oklarıyla önceki/sonraki sureye geçebilirsiniz.