1. Elif, lâm, râ. Bunlar, hakkı açıklayan Kur’ân’ın âyetleridir. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 2. Biz, bu kitabı anlayasınız diye, Arapça bir Kur’ân olarak indirdik. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 3. Sana bu sûreyi vahyetmemizle, en güzel kıssayı sana anlatacağız. Halbuki sen, daha önce bundan asla haberdar değildin. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 4. Bir vakit Yûsuf babasına (Yâkub Aleyhisselâma) şöyle demişti: "-Babacığım, ben, rüyada onbir yıldızla güneşi ve ayı gördüm. Gördüm ki, onlar, bana secde ediyorlar." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 5. Yûsuf’un babası dedi ki: "- Yavrum, rüyanı kardeşlerine anlatma; sonra sana bir hile kurarlar (rüyayı tâbir ederler de, onbir yıldızın kendileri olduğunu, güneşin annelerine ve ayın babalarına delâlet eylediğini anlarlar ve hased ederler, sana fenalık yaparlar). Çünkü, Şeytan insana açık bir düşmandır. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 6. İşte bu rüyan delâlet ettiği gibi, Rabbin seni seçecek ve sana rüya tâbirini öğretecektir. Bundan önce ataların İbrahim’e ve İshak’a, Allah nimetini tamamladığı gibi; hem sana, hem Yâkub ailesine de tamamlayacak. Gerçekten Rabbin Alîm’dir, Hâkim’dir." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 7. Şanım hakkı için, Yûsuf ve kardeşlerinin kıssasında, ibret arayanlar için çok alâmetler vardır. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 8. Kardeşleri aralarında şöyle demişlerdi: "- Yûsuf ve (ana baba bir) kardeşi (Bünyamin), babamıza bizden daha sevgilidir. Halbuki biz, kuvvetli bir topluluğuz. Doğrusu babamız açıkça yanılmadadır." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 9. (içlerinden biri dedi ki: ) Yûsuf’u öldürün, yahud onu uzak bir yere atın ki, babanızın sevgisi yalnız size bağlı kalsın ve ondan sonra tevbe edip sâlih bir kavim olasınız. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 10. İçlerinden bir söz sahibi de şöyle dedi: "- Yûsuf’u öldürmeyin de, bir kuyu dibine bırakın ki, bir yolcu kâfilesi onu yitik mal olarak alsın. Eğer yapacaksanız böyle yapın." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 11. Sonra babalarına dediler ki: "- ey babamız, sen bize Yûsuf’u neye inanmıyorsun? Doğrusu biz onun için hayır isteyicileriz. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 12. Yarın, onu bizimle beraber (gezintiye) gönder de gezsin oynasın, muhakkak biz onun koruyucularıyız." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 13. Babaları dedi ki: "- Onu götürmeniz, cidden beni endişeye düşürür. Siz kendisinden habersiz bulunurken onu kurt yemesinden korkarım." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 14. Onlar: "-VAllahi, biz kuvvetli bir topluluk iken onu kurt yerse, biz o halde çok ziyan çekeriz." dediler. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 15. Nihayet kardeşleri, Yûsuf’u alıp götürünce, onu kuyunun dibine koymaya karar verdiler. Biz de Yûsuf’a şöyle vahyettik: "- Muhakkak sen onlara, hiç farkında değillerken bu işlerini haber vereceksin." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 16. Kardeşleri, akşamleyin ağlayarak babalarına geldiler. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 17. Şöyle dediler: "- Ey babamız, biz gittik koşu yapıyorduk. Yûsuf’u da eşyamızın yanında bırakamıştık. Bir de gördük ki, onu kurt yemiş. Şimdi biz ne kadar doğru söylesek de, sen bize inanmazsın." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 18. Hem gömleğinin üzerinde yalan bir kan (lekesi) getirdiler. Babaları dedi ki: "- Hayır, nefisleriniz sizi aldatmış, böyle bir işe sürüklemiş. Artık benim işim güzel bir sabırdır. Söylediklerine karşı da, yardımına sığınılacak ancak Allah’dır." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 19. (Mısır’a gitmekte olan) bir yolcu kafilesi gelip sucularını kuyuya gönderdiler. Sucu kovasını sarkıttı, "ay müjde! bu bir erkek çocuk" dedi. Onu satıp ticaret yapmak için gizlediler. Allah ise, ne yapacaklarını biliyordu. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 20. (Yûsuf’u takip eden kardeşleri işin farkına varınca, "bu bizim kaçak kölemizdir" diye) onu değersiz bir fiat ile, birkaç dirheme (kafileye) sattılar. (onu uzaklaştırmak için) hakkında rağbetsiz bulunuyorlardı. (Yûsuf’a kıymet biçmiyorlardı.) Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 21. Mısır halkından Yûsuf’u satın alan (vezir), karısına şöyle dedi: "- Bunun yerini iyi yap, kendisine güzel bak, umulur ki, bize bir faydası dokunur, yahut onu evlâd ediniriz." İşte, Yûsuf’u böylece Mısır memleketine yerleştirdik ve ona rüyaların tâbirini öğrettik. Allah, emrinde galibdir, (iradesi geri çevrilemez) fakat insanların çoğu bunu bilmezler. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 22. Yûsuf tam kemal çağına ( veya yaşına) varınca, kendisine hikmet ve ilim verdik (ilimle amel, dinde de anlayış bahşettik). İşte biz, güzel iş yapanlara böyle mükâfat veririz. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 23. Yûsuf’un bulunduğu evdeki kadın, Yûsuf’un kendisine yaklaşmasını istedi ve bütün kapıları kapadı: "- Haydi gel." dedi. Yûsuf ise: "- Allah’a sığınırım. Doğrusu o (kocan) benim efendimdir, bana güzel bakmıştır. Gerçek budur ki, zalimler (zina yapanlar) kutulamazlar." dedi. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 24. Kadın, gerçekten ona niyyetlenmiş ve o da kadına niyyetlenmişti. Eğer Yûsuf, Rabbinin burhânını (ilâhî ihtar) görmemiş olsaydı, olacak olan olurdu. İşte biz, ondan fenalığı ve fuhşu gidermek için böyle yaparız. Çünkü o, bizim ihlâslı kullarımızdandır. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 25. (Yûsuf kurtulmak, kadın da onu yakalamak için) ikisi de kapıya kadar koştular. Kadın, onun gömleğini arkadan yırttı. Kapının yanında hanımın efendisine rastgeldiler. (Hanım efendisine) dedi ki: "- senin hanımına fenalık yapmak isteyenin cezası, ancak zindana atılmak veya acıklı bir azabdır (onu döğmektir). " Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 26. Yûsuf şöyle dedi: "- O, benim nefsime yaklaşmak istedi." Hanımın akrabasından bir şâhid de şöyle şâhidlik etti; "- Eğer Yûsuf’un gömleği önden yırtılmışsa, hanım doğru söylemiştir; o ise yalancılardandır. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 27. Yok, eğer gömleği arkadan yırtılmışsa, hanım yalan söylemiştir, o ise sadıklardandır." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 28. Hanımın kocası, Yûsuf’un gömleğinin arkadan yırtıldığını görünce: "- (Ey hanım) bu söylediğin sözler, sizin hilenizdendir. Gerçekten siz kadınların hilesi, çok büyüktür. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 29. Yûsuf! Sen bu işi söylemekten vazgeç. Ey hanım! Sen de günahına Allah’dan mağfiret dile; doğrusu sen büyük günâhkarlardan oldun." dedi. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 30. Şehirdeki bir takım kadınlar da dediler ki: "- Vezir’in karısı, delikanlısının nefsine yaklaşmak istiyormuş. Ona olan aşkı, kalbinin içine nüfuz etmiş. O hanımı görüyoruz ki, çıldırmış besbelli... Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 31. Hanım, şehirdeki kadınların kendisini ayıpladıklarını ve dedikodu yaptıklarını işitince, onlara dâvetçi gönderdi. Onlar için dayalı-döşeli bir sofra hazırladı ve her birine bir bıçak verdi. Sonra Yûsuf’a: "- Çık karşılarına" dedi. Kadınlar onu görünce, kendisini çok büyüttüler ve şaşkınlıklarından ellerini kestiler. Allah’ı tenzih ederiz, bu bir insan değildir. Bu, ancak kerîm bir melektir, dediler. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 32. Hanım, onlara şöyle dedi: "- İşte, kendisi hakkında beni ayıplamış olduğunuz adam budur. Yemin ederim ki, ben onun nefsine yaklaşmak istedim de, o iffet göstererek sakındı. Yine yemin ederim ki, eğer emrimi yerine getirmezse, muhakkak zindana atılacak ve elbette zelillerden olacaktır." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 33. Yûsuf dedi ki: "- Ey Rabbim! Bunların beni yapmıya çağırdığı işi yapmaktan, zindan bana daha sevimlidir. Eğer bu kadınların hilesini benden gidermezsen, ben onlara meyl ederim ve cahillerden olurum." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 34. Bunun üzerine Rabbi, duâsını kabul etti de o, kadınların tuzaklarını kendisinden savdı. Çünkü Allah, söylenenleri işitir, yapılanları tamamen bilir. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 35. Sonra, vezir ve aile halkı, Yûsuf’un beraatine dair bunca delilleri gördükleri halde, onu bir müddet (dedi-kodu kesilinceye kadar) zindana atmak fikriyle ortaya çıktılar (ve onu zindana attılar). Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 36. Yûsuf’la beraber, zindana iki de delikanlı girdi. Delikanlılardan biri: "- Ben rüyamda kendimi şarap olacak üzüm sıkıyor gördüm", dedi. Öteki de: "-Ben, rüyada kendimi görüyorum ki, başımın üstünde bir ekmek götürüyorum ve kuşlar ondan yiyor" dedi. Artık bize rüyanın tâbirini bildir. Çünkü biz, seni iyilik edenlerden görüyoruz. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 37. Yûsuf, delikanlılara şöyle dedi: "- Size rızık olarak verilecek bir yemek, daha size gelmeden önce onun ne çeşit ve nasıl bir yemek olduğunu size haber verdim. Bu, Rabbimin bana öğrettiği ilimlerdendir. Çünkü ben, Allah’a, inanmıyan ve topyekûn ahireti inkâr eden bir kavmin dinini terk ettim. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 38. Atalarım; İbrahîm, İshak ve Yakub’un dinine uydum. Bizim, Allah’a hiç bir şeyi ortak koşmamız olamaz. Bu tevhîd, bize ve insanlara Allah’ın bir fazlıdır, fakat insanların çoğu şükretmezler. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 39. Ey benim zindan arkadaşlarım, (iki genç!) Ayrı ayrı bir çok ilâhlar mı hayırlıdır, yoksa her şeye hâkim ve galip olan Allah mı? Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 40. Sizin Allah’dan başka taptıklarınız, bir takım isimlerden ibaret putlardır ki, o isimleri siz ve atalarınız uydurmuşsunuzdur. Allah, bunlara (ibadet için) hiç bir delil indirmemiştir. Hüküm ancak Allah’ındır; ve o, yalanız kendisine ibadet etmenizi emretmiştir. İşte doğru ve gerçek din budur. Fakat insanların çoğu bunu bilmezler. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 41. Ey zindan arkadaşlarım! Rüyalarınızın tâbirine gelince: Biriniz efendisine (eskiden olduğu gibi) yine şarap içirecek. Diğeri ise asılacak (idam edilecek), sonra kuşlar başından yiyecek. İşte fetvasını sorduğunuz iş, böyle halledilmiş bitmiştir. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 42. Bir de Yûsuf, idamdan kurtulacağını bildiği bu ikisinden birine, (şerbetçiye-sakıya) şöyle dedi: "- (hapisten çıktıktan sonra zulme uğradığımı ve masum bulunduğumu) efendinin yanında beni anarak söyle." Fakat Şeytan, efendisine (bunu), anmayı , delikanlıya unutturdu da, Yûsuf bir çok sene (yedi veya on -iki yıl) zindanda kaldı. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 43. Bir gün Mısır Hükümdarı şöyle dedi: "- Rüyamda gördüm ki, yedi semiz ineği, yedi cılız inek yiyor ve yedi yeşil başağı da, diğer yedi kuru başak sarmalayıp onlara galip gelmiş. Ey ileri gelenler! Eğer rüyâ tâbir edebiliyorsanız, benim rüyamı hallediniz." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 44. Onlar: "- Bu gördüklerin karma karışık rüyalardır. Biz böyle karışık rüyaların tâbirini bilmeyiz" dediler. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 45. O iki delikanlıdan idamdan kurtulanı, nice zaman sonra (Yûsuf’u ve kendisine söylediklerini) hatırladı da dedi ki: "- Ben, size onun tâbirini haber veririm, hemen beni (zindandaki Yûsuf’a) gönderin." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 46. (Delikanlı, hükümdarın izniyle zindana gidip şöyle dedi): Yûsuf, ey doğru sözlü! Bize şunun fetvasını ver (tâbirini yap): "Yedi semiz ineği, yedi cılız inek yiyor ve yedi yeşil başağı da diğer yedi kuru başak sarmalayıp onlara galip gelmiş." Ümid ederim ki, (uygun bir cevapla) insanlara dönerim de, belki kıymetini bilirler." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 47. Yûsuf şöyle dedi: "-yedi sene âdetiniz üzere ziraat yapınız. Biçtikleriniz ekinleri (bozulmamak için) başaklarında bırakın, ancak yiyeceğiniz az bir miktarı döğün. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 48. Sonra, bunun arkasından yedi kurak yıl gelecek, tohumluk için saklıyacağınız az bir miktar hariç olmak üzere, önceden biriktirdiklerinizi yiyip götürecek. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 49. Sonra bunun arkasından da bir yıl gelecek ki, onda insanlar sıkıntıdan kurtarılıp bereketlendirilecekler ve o zaman (üzüm, zeytin gibi mahsullerini) sıkıp faydalanacaklar. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 50. Bu tâbiri duyan hükümdar: "- Yûsuf’u bana getirin" dedi. Bunun üzerine, kendisini dâvet için elçi gelince, Yûsuf ona şöyle dedi: "- Efendine dön de, o ellerini kesen kadınların hâli neydi, kendisinden sor. Muhakkak ki benim Rabbim, onların hilelerini bilendir. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 51. (Hükümdar o kadınları toplayıp kendilerine) sordu: "Yûsuf’un nefsine yaklaşmak istediğiniz zaman ne halde idiniz?" Kadınlar: "-Hâşâ, Allah için, biz onun aleyhinde bir fenalık bilmiyoruz." dediler. Vezirin karısı da şöyle dedi: "- Şimdi hak meydana çıktı. Onun nefsine yaklaşmak isteyen ben idim. O ise, hakîkaten sadıklardandır." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 52. Yûsuf dedi ki, kadınlara gerçeği itiraf ettirişim şunun içindi: vezir bilsin ki, hakîkaten ben ona, gıyâbında hainlik yapmadım ve muhakkak ki, Allah hainlerin hilesini muvaffakıyete ulaştırmaz. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 53. Ben nefsimi temize de çıkarmıyorum. Çünkü nefis, gerçekten kötülüğü şiddetle emreder. Ancak Rabbimin esirgediği nefis müstesnadır, çünkü Rabbim Gafûr’dur, Rahîm’dir. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 54. Hükümdar dedi ki! Onu bana getirin, kendime onu has (bir yaradımcı) edineyim. Sonra hükümdar Yûsuf’la konuşunca: "- Sen bugün, yanımızda mühim bir mevki sahibisin, emînsin". dedi. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 55. Yûsuf şöyle dedi: "- Beni Mısır’ın hazineleri üzerine memur et; çünkü, ben iyi korur, iyi bilirim." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 56. İşte, Yûsuf’u zindandan kurtardığımız gibi, kendisine Mısır memleketinde de kudret ve şeref verdik. Orada istediği yerde makam sahibi oluyordu. Biz, rahmetimizi dilediğimiz kimseye ulaştırırız ve iyilik edenlerin mükâfatını zayi etmeyiz. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 57. İman edip takva yolunu tutanlar için, elbette ahiret mükâfatı da hayırlıdır. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 58. Bir de Yûsuf’un kardeşleri gelip karşısına çıktılar. Yûsuf hemen onları tanıdı. Halbuki, onlar Yûsuf’u tanımıyorlardı. (Zahire almak için Mısır’a gelmişlerdi). Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 59. Yûsuf onların bütün zahire yüklerini hazırlayınca şöyle dedi: "- Bana, baba bir erkek kardeşiniz (bünyamin’i) de getirin. Görmüyor musunuz (onun hissesiyle beraber) size tam ölçek veriyorum. Ben konuklayanların hayırlısıyım. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 60. Eğer onu bana getirmezseniz, benim yanımda ölçek (zahire) yok ve bana yaklaşmayın." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 61. Kardeşleri: "- Onu (Bünyamini) babasından istemeye çalışırız ve her halede başarırız." dediler. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 62. (Yûsuf, zahireyi ölçen) uşaklarına dedi ki: "- Onların (zahire karşılığında verdikleri) mallarını yüklerinin içine koyun. Olur ki, ailelerine döndükleri zaman, farkına varırlar da belki yine gelirler." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 63. Bu şekilde babalarına döndükleri zaman, şöyle dediler: "- Ey Babamız! Bizden ölçek (zahire) menedildi. Şimdi kardeşimizi (Bünyamin’i) bizimle beraber gönder de zahire ölçüp alalım. Biz muhakkak onu koruruz." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 64. (Babaları Yâkub A.S.) dedi ki: "-Bundan önce, kardeşi Yûsuf’u size emniyet ettiğim gibi, hiç onu size emniyet eder miyim? Allah en hayırlı koruyucudur ve o, merhamet edenlerin en merhametlisidir." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 65. Nihayet zahire yüklerini açtıkları zaman, sermayelerini kendilerine iade edilmiş bulunca şöyle dediler: "- Ey babamız! Daha ne isteriz, işte sermayemiz de bize iade edilmiş, yine ailemize erzak getiririz, kardeşimizi de koruruz, hem bir deve yükü fazla zahire alırız; şimdi bu aldığımız, pek az bir zahiredir." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 66. Babaları: "- Siz ölümle kuşatılmadıkça, muhakkak surette onu (Bünyamin’i) bana getireceğinize dair Allah’dan sağlam bir yemini bana verişinize kadar, asla onu sizinle beraber gönderemem." dedi. Onlar, babalarına yeminlerini verince, o şöyle dedi: "-Allah söylediklerimiz üzerine vekildir (onları yerine getirir)." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 67. (Mısır’a hareket etmek üzere olan çocuklarına) dedi ki: "- Ey yavrularım! Şehire bir kapıdan girmeyin de, ayrı ayrı kapılardan girin (size nazar değmesin). Böyle olmakla beraber, Allah’ın hükmünden hiç bir şeyi sizden gideremem. Hüküm ancak Allah’ındır; yalnız ona tevekkül ettim ve tevekkül edenler de yalnız ona dayanıp güvenmelidirler." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 68. Onlar, babalarının emrettiği şekilde şehre girince, (bu ayrı ayrı kapılardan girişleri), Allah’ın takdirinden hiç bir şeyi gideremedi (yine hırsızlıkla itham edildiler). Ancak Yâkub’un kendisine ait gözden korunma tedbirini, yerine getirdi. Doğrusu o (Yâkub A.S.) bir ilim sahibi idi. Çünkü biz kendisine vahy ile öğretmiştik. Fakat insanların çoğu (kâfirler), Allah’ın ilhamını bilmezler. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 69. Yûsuf’un huzuruna vardıkları zaman, Yûsuf kardeşini (Bünyamin’i) yanına alıkoydu (ve ona): "- Ben senin kardeşinim, onların bize yapmış oldukları eziyetlere kederlenme" dedi. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 70. Yûsuf, kardeşlerinin zahire yüklerini hazırlayınca, su tasını kardeşinin (Bünyamin’in) yükü içine koydu. Sonra (kâfile yola koyulduktan sonra arkalarından) bir münadî şöyle çağırdı: "- Ey kafile, durun! Muhakkak siz hırsızlarsınız." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 71. Kardeşler geriden gelenlere dönüp; "-Hangi yitiği arıyorsunuz?" dediler. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 72. Onlar dediler ki, hükümdarın su tasını arıyoruz (altından yapılmıştı), onu getirene bir deve yükü ikramiye var ve ben de onu ödemeye kefilim. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 73. Kardeşler şöyle dediler; "- Allah’a yemin ederiz, siz de muhakkak anlamışsınız ki, biz buraya fesad çıkarmak için gelmedik, hırsız da değiliz." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 74. Onlar dediler ki, şimdi yalancı çıkarsanız, hırsızın cezası nedir? Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 75. Kardeşler de: "- Kimin yükünde çıkarsa, işte o kimse, bunun cezasıdır (köle olarak alınır), biz zalimlere böyle ceza veririz." dediler. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 76. Bunun üzerine (Yûsuf aramaya başlarken) kardeşinin eşyasından önce onların (baba bir kardeşlerinin) eşyalarından başladı. Nihayet su tasını kardeşinin (ana-baba bir kardeşi Bünyamin’in) eşyasından çıkaradı. İşte biz Yûsuf’a (kardeşini geri almak için) böyle bir tedbir öğrettik, yoksa hükümdarın dinine (kanunlarına) göre kardeşini alıkoymasına çare yoktu. Ancak Allah’ın dilemesi bundan müstesnadır. Biz dilediğimizi derecelerle yükseltiriz ve her ilim sahibinin üstünde bir alîm vardır. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 77. Onlar dediler ki: Eğer o (Bünyamin) çalmış bulunuyorsa, bundan önce onun bir kardeşi de (Yûsuf) çalmıştı. Bu sözlerini, Yûsuf, içinde gizledi; kendilerine onun esasını açıklamadı, içinden de ki, siz daha kötü mevkidesiniz (çünkü babamdan beni aşırmıştınız). Allah, isnad ettiğiniz şeyleri çok iyi bilendir. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 78. Onlar şöyle dediler: "- Ey Vezir! Doğrusu, bunun büyük bir ihtiyar babası var, (bununla teselli buluyor), onun için yerine birimizi al, çünkü biz, seni iyilik edenlerden görüyoruz." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 79. Yûsuf: "- Eşyamızı, yanında bulduğumuz kimseden başkasını yakalayıp almamızdan Allah’a sığınırız; o takdirde, zulmetmiş oluruz." dedi. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 80. Yûsuf’dan ümidlerini kesince, fısıldayarak tenhaya çekildiler. Onların büyüğü şöyle dedi: "- Babanızın sizden Allah adına sağlam söz (yemin) almış olduğunu, bundan önce de Yûsuf hakkında ettiğiniz kusuru bilmiyor musunuz? Artık ben, babam bana izin verinceye veya Allah hakkımda bir hüküm (ölüm) takdir edinceye kadar, buradan ayrılmam. O, hâkimlerin hayırlısıdır. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 81. Siz, babanıza dönün ve ona şöyle deyin: "- Ey babamız! İnan ki, oğlun hırsızlık etti. Biz ancak bildiğimize şâhidlik ediyoruz; yoksa gaybın bekçileri değiliz. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 82. Hem bulunduğumuz şehre (Mısır halkına) sor, hem içinde geldiğimiz kervana... Biz hakikaten doğru söylüyoruz." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 83. (Babalarına varıp aynı sözleri söyleyince, babaları) dedi ki: "- Hayır, size nefisleriniz, bir iş bezeyip yaptırmıştır. Artık benim işim güzel bir sabırdır. Allah’ın bana, hepsini bir getirmesi yakındır. Gerçekten O Alîm’dir, Hâkim’dir." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 84. Yakup, oğullarından yüzünü çevirdi de: "- Ey Yûsuf’un ayrılığı ile bana gelen hüzün!" dedi ve kederinden gözlerine ak düştü; artık derdini gizleyip duruyordu. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 85. Babalarına dediler ki: "Hâlâ Yûsuf’u anıp duruyorsun. Allah’a yemin ederiz ki, sonunda kederinden eriyeceksin veya helâke düşenlerden olacaksın." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 86. O (Yâkup A.S.) dedi ki: "- Ben, büyük kederimi ve hüznümü ancak Allah’a şikâyet ediyorum ve Allah katından (vahy ile), sizin bilemiyeceğiniz şeyleri de biliyorum. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 87. Ey oğullarım! Haydi gidin de Yûsuf’la kardeşinden araştırarak haber edininiz. Allah’ın lütfundan ümidinizi kesmeyiniz; çünkü Allah’ın lütfundan, ancak kâfirler topluluğu ümidini keser." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 88. Bunun üzerine Yâkub’un oğulları Mısıra gidip Yûsuf’un huzuruna varınca şöyle dediler: "- Ey Vezir! Bize ve ailemize zaruret ve ihtiyaç çöktü; çok kıymetsiz bir sermaye ile de geldik. Yine bize tam ölçek zahire ver; ayrıca sadaka da ihsan et. Şüphe yok ki Allah, sadaka verenleri mükâfatlandırır." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 89. Yûsuf, onlara dedi ki; "- Siz, cahil kimselerken Yûsuf’a ve kardeşine ne yaptığınızı biliyor musunuz?" Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 90. Onlar: Yoksa sen, Yûsuf musun? dediler. O da: "- Ben Yûsuf’um, bu da kardeşim. Gerçekten Allah bize lutfetti. Doğrusu, kim Allah’dan korkar ve düştüğü felâkete sabrederse, muhakkak ki Allah bu gibi muhsinlerin mükâfatını zayi etmez." dedi. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 91. Kardeşleri ona: "- Allah’a yemin ederiz, doğrusu Allah seni bize üstün kılmıştır hakikaten biz (sana yaptığımızdan ötürü) suçlu idik." dediler. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 92. Yûsuf dedi ki: "- bugün size ayıblama yok, Allah sizi bağışlasın. O, merhamet edenlerin en merhametlisidir." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 93. (Sonra babasının durumunu sorup fazla ağlamaktan gözlerinin görmez halde olduğunu öğrenince şöyle dedi:) " Şimdi siz, benim şu gömleğimi götürün de babamın yüzüne bırakın; gözü görür hale gelir. Bütün ailenizle toplanıp da bana gelin." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 94. (Mısır’dan babalarına dönmekte olan) kafile ayrılınca beriden babaları şöyle dedi: "- Doğrusu bana bunaklık isnad etmezseniz, ben Yûsuf’un kokusunu hissediyorum." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 95. Yâkub’un yanında bulunanlar: "- Allah’a yemin ederiz ki, sen hâlâ eski şaşkınlığında bulunuyorsun." dediler. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 96. Fakat, hakikaten müjdeci gelip de gömleği (Yâkub’un) yüzüne bırakınca, gözü açılıverdi: "- Ben size, Allah katından vahy ile, sizin bilemiyeceklerinizi bilirim demedim mi?" dedi. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 97. Oğulları kendisine; "- Ey babamız! Günahlarımız için bize mağfiret dile, doğrusu biz günah işlemiştik." dediler. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 98. Yâkub, oğullarına şöyle dedi: "- Sizin için yakında Rabbimden mağfiret dileyeceğim; çünkü O, Gafûr’dur, Rahîm’dir." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 99. Yâkub ve aile birliği, Yûsuf’un yanına vardıkları zaman, Yûsuf ebeveynini kucakladı; yanına aldı ve "- Buyurun, Allah’ın dilemesiyle emin olarak Mısır’a girin." dedi. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 100. Ebeveynini taht üzerine çıkardı, onlar da (ebeveyn ve on bir kardeş) kendisine hürmet için eğildiler (veya kendisine kavuştuklarından şükür secdesine kapandılar). Yûsuf dedi ki: "-Ey babacığım! işte bu, önceden gördüğüm rüyanın tâbiridir. Doğrusu Rabbim onu tahakkuk ettirdi, hakikaten bana ihsan buyurdu. Çünkü beni zindandan çıkardı, şeytan benimle kardeşlerimin arasını bozduktan sonra sizi, çölden (bana) getirdi. Muhakkak ki Rabbim, dilediğine lütfedicidir; çünkü O Alîm’dir, Hakîm’dir. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 101. Ey Rabbim! Sen, bana mülkten bir nasip verdin ve bana rüyaların tâbirinden bir ilim öğrettin. Ey gökleri ve yeri yaratan! Sen dünyada ve ahirette benim yardımcımsın; beni müslim olarak vefat ettir ve beni sâlihlere kat." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 102. Ey Rasûlüm, bu kıssa, sana vahy ile bildirmekte olduğumuz gayb haberlerindendir. Yoksa o Yûsuf’un kardeşleri, işlerine karar verip hile yaparlarken sen yanlarında değildin. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 103. Sen ne kadar şiddetli arzulasan da yine insanların çoğu iman edici değillerdir. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 104. Buna karşı (yaptığın tebliğ ve imana davetten dolayı) onlardan bir mükâfat da istemiyorsun. O Kur’ân, bütün âlemlere ancak bir nasihattır. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 105. Göklerde ve yerde (Allah’ın birliğine, kudret ve azametine delâlet eden) ne kadar alâmet var ki, insanlar, üzerlerinden geçerler de, bunlardan ibret almayıp yüz çevirirler. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 106. Onların çoğu, ancak Allah’a ortak koştukları halde, Allah’a iman etmezler. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 107. Artık onlar, Allah’ın azabından kendilerini, saracak bir musibet gelivermesinden ve yahut haberleri yokken ansızın kıyametin kendilerine gelmesinden emin mi oldular? Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 108. Ey Rasûlüm, de ki: "-İşte benim yolum (vazifem), budur (Allah’ın dinine davettir). Ben, Allah’a bir görüş ve anlayış üzere insanları davet ediyorum. ben ve bana tabi olanlar böyleyiz. Allah’ı bütün noksanlıklardan tenzîh ederim, ben müşriklerden değilim." Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 109. Senden önce gönderdiğimiz peygamberler de başka değil, ancak şehirler halkından kendilerine vahy ettiğimiz bir takım erkeklerdi. Şimdi kâfirler, kendilerinden önce gelen inkârcıların akıbetlerinin nasıl olduğuna bakıp ibret almak için yeryüzünde dolaşmadılar mı? Muhakkak ki ahiret yurdu, Allah’dan korkanlar için daha hayırlıdır. Hâlâ bunu düşünüp anlamıyacak mısınız (Ey kâfirler)? Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 110. Nihayet Peygamberler, kendilerini yalanlayan kavimlerinin iman etmelerinden ümidlerini kesince ve tekzip edildiklerini anlayınca, kendilerine zaferimiz geldi ve dilediğimiz kimseler kurtarıldı. Bizim azabımız, mücrimler topluluğundan geri çevrilmez. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster 111. Gerçekten Peygamberlerin kıssalarında, akıl sahipleri için büyük bir ibret vardır. Bu Kur’ân uydurulur bir söz değildir. Ancak kendinden önce inen ilâhî kitabların tasdîki ve her şeyin beyanıdır. O, iman edecek bir kavim için, bir hidayet ve bir rahmettir. Mealleri Kıyasla Sayfada Göster